De hond is volkomen afhankelijk van degene, die de frisbees, overigens hoor je ze "schijven" te noemen, gooit. Hierover later meer. De schijven, die niet op de juiste manier gegooid worden, kunnen zelfs grote risico's voor de hond betekenen.
Stel je voor, je hebt een hond, die helemaal gek is op de schijf en jij gooit 'm dan een beetje scheef omhoog. Je trouwe viervoeter zal álles doen om te vangen en vervolgens landt hij dan met één of twee poten op de grond, inplaats van met vier. Alleen een landing met vier poten tegelijk is veilig. De dogfrisbeetraining bestaat dan ook voor minimaal de helft uit leren gooien.
Nu over de naam van de schijven. Natuurlijk is er een slimme fabrikant geweest, die het woord "frisbee" heeft geclaimd, zodat alleen schijven uit zijn fabriek officiëel de naam "frisbee" mogen voeren.
Maar goed, even terug naar de risico's. Als je goed kunt gooien, is er voor de hond dus weinig risico met dit spelletje.
De handler daarentegen kan overwegen om helm, veiligheidsbril en harnas aan te schaffen. Bij de gooitraining gebeurt het meer dan eens, dat iemand de frisbee tegen zijn hoofd krijgt. Dit is natuurlijk wel voor een goed doel, wij moeten immers leren gooien.
Als je iets verder komt in de sport, kun je je hond ook allerlei sprongen laten maken, terwijl hij de schijf vangt. Soms zetten ze dan af op het lichaam van de handler.
Zo ook Luke vandaag, met zijn achterpootjes op mijn bovenbeen......het resultaat? Een flinke scheur in mijn spijkerbroek! Misschien overbodig om te vertellen, maar hij zet nogal hard af.
We hebben dus verschillende veiligheidskleding, om ons te beschermen. Een ervan is het vaultvest, een neopreen vest, wat verhindert, dat de krassen in je rug of op je borst staan, als de hond er overheen springt. Er zijn ook beenbeschermers, inmiddels heb ik er eentje besteld.
Hieronder zie wat foto's van de sprongen. Het ziet er leuk uit en we hebben veel plezier, maar veiligheid voor hond en handler gaat vóór alles!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten