Dieren

Na een dikke week ben ik echt weer in het ritme van werken (kom ik later nog wel eens op), vaste programmaonderdelen, honden uitlaten, noem maar op. Net zoals het grootste gedeelte van de mensheid, dat blijft bijzonder.
Wat hebben we het geweldig gehad in Texas! Ik wil bij deze een blog wijden aan al die fantastisch mooie dieren, die we daar gezien hebben. Dankzij het feit, dat we een camper hadden, konden we in de mooie natuurgebieden ook 's morgens vroeg en 's avonds tegen zonsondergang prachtige dieren zien.
We zagen een prairiehond, een soor knaagdiertje, dat verdacht veel op een konijn leek, vond Luke, verder prachtige vlinders, vogels en herten.
Zo ook een aantal gordeldieren. Vooral bij het gordeldier kreeg ik een soort oergevoel, wat een prehistorisch dier! Ontsnapt aan de evolutie scharrelt het rond, alsof de tijd heeft stilgestaan.
De contrasten zijn met name in Amerika zo voelbaar. De hamburgercultuur, de nieuwste technologische snufjes, wolkenkrabbers in de steden. Hele gebieden verstedelijkt en dan ineens dit gordeldier in Cooper Lake State Park.
Gelukkig hebben we een ander bijna prehistorisch dier, de alligator, niet ontmoet.
We verbleven wel in een voor ons heel veilige omgeving.
Als dier inmiddels uitgestorven, maar niet minder imposant waren de dinosauriërsporen, ook prehistorisch!
Een heel gekke gewaarwording om de echte afdrukken van hun poten te kunnen zien.
Op de informatieborden  stond wel een bijzonder pikant detail.
Twee Amerikaanse onderzoekers, die met elkaar de strijd aangingen over wie het eerst een volledig dinosauriërskelet zou kunnen vinden, hebben ons een verkeerd beeld van de dinosauriër voorgespiegeld. Van een van de dinosauriërsoorten, vraag me niet welke, was een bijna compleet skelet uitgegraven, maar de kop ontbrak. In het vuur van de strijd om de eerste te zijn, heeft één van de onderzoekers een schedel bij het bottenstelsel van een andere soort gezet. Het beeld, dat wij nu hebben van de dinosauriër, klopt niet met de werkelijkheid, het is een samengeraapt beeld.
In het dinosaur Valley State Park staan twee levensgrote beelden van de dinosauriër, zoals wij ze kennen, met dit verhaal er bij!

De sporen zijn wel echt, daar is weer een andere strijd gestreden, namelijk die van het behoud er van. Midden vorige eeuw werden ze gewoon uit het zachte, brosse gesteente gehakt en verkocht als tuinornament. Gelukkig worden de overblijvende afdrukken in het gesteente nu wel goed bewaard.