Het 'gewone' leven

Het 'gewone' leven is weer goed op gang gekomen. Nu is natuurlijk wel de vraag, wat is gewoon? Wat mij betreft is 'gewoon' eigenlijk niet te definiëren, heb ik gemerkt.
Het feit dat ik werk, nu al wel vier dagen per week naar mijn werk ga, is heel ongewoon. Na erg ziek te zijn geweest is dit eigenlijk alleen maar bijzonder te noemen.
Ik fiets nu twee keer per week naar dit werk, een cadeautje! De route gaat door een natuurgebied en de eerste keer, dat ik dit deed, renden de reeën voor mijn fiets. Hoe mooi is dit, in een land vol files?

Ik geef nu één keer per week hondentraining, dat is ook speciaal. Mensen leren hoe ze met hun hond om kunnen gaan, een leukere hobby kun je niet snel vinden. Bovendien doe ik dat nu zelfs na mijn werk, alweer zó merkwaardig, mijn conditie gaat blijkbaar toch nog steeds vooruit. Bovendien worden de hondeneigenaren er gelukkig van, tenminste meestal. Overigens is de foto van internet geplukt en heeft geen verbinding met de groep, die ik zelf train.
Morgen komt TV Drenthe opnames maken van Luke en mij. Dit is voor het programma 'Schier', hierin willen ze items tonen, die mensen blij maken. Ik word ook erg blij, als ik met Luke, of met Bas heerlijk aan het frisbeeën ben, waarschijnlijk werkt het aanstekelijk, we zullen het zien! Bas en ik komen vrijdag weer op de TV, RTL 4, de Royal Canin Dog Challenge, gewoon? Nou nee!
Komend weekend mogen we, Fly 'em High, voor het eerst op de Winner, de grootste hondententoonstelling van Nederland, dogfrisbee demonstraties geven. Dat is héél bijzonder! We hebben jarenlang geprobeerd dit daar te doen. Het probleem was, dat dogfrisbee op een speciale sportvloer gespeeld moet worden, omdat een harde ondergrond blessures bij onze honden zou kunnen veroorzaken. Nu mogen we eindelijk daar de vloer neerleggen en heel veel mensen laten genieten van onze honden.
Is er zoiets al een 'gewoon' leven? Bij mij niet en ik geniet elke dag weer van mijn ongewone leven!