We zaten dus in de lobby van het hotel te wachten, tot zo ver heb ik verteld.
Sindsdien hebben we veel beleefd! We werden keurig opgehaald door de verhuurder van de campers. Het bedrijf bleek veel verder weg te zijn, dan we dachten, het was ongeveer een uur rijden. Nu is een uur rijden hier eigenlijk weinig, we wareen nog steeds in de Metroplex Dallas/Fort Worth.
Na een grondige instructie, onder andere met een DVD, kregen wij de camper mee en begon onze reis. De eerste stop was de supermarkt (groot!), waar we eten kochten voor de eerste twee dagen. We kochten ook een navigatie, die hadden ze niet meer bij het verhuurbedrijf. De verkoper vond, dat we die best terug konden brengen na negen dagen, de ruiltermijn is immers vijtien dagen! We gaan dat gewoon doen...... Het was pas rond de klok van half vijf, dat we eindelijk echt konden starten. We reden over allerlei landweggetjes met een camper, die het formaat heeft van een kleine vrachtwagen en zagen echt Amerika, zoals het op de films ook te zien is. Huizen, in diverse staten van onderhoud, midden op de percelen, met alleen gras als tuin. Overigens is dat gras alleen maar bruin, hier is het deze zomer heel droog geweest en buitensporig warm.
Ons reisdoel was Cooper Lake State Park, een prachtig natuurresvaat, aan een meer, met enorm mooie camperplekken. We zagen herten, gordeldieren, adelaars, prachtige vlinders en konden daar heerlijk wandelen. Luke vond voorsl de gordeldieren erg interessant!
We zijn daar twee nachten gebleven en hebben genoten!
Gisteren zijn we eerst naar Sulphur Springs gereden. We hebben daar het kleine openluchtmuseum bekeken, heel leuk en schattig. De beheerster van dat moment vertelde veel, ze was blij met een paar gasten! Gewoonlijk komen er alleen groepen schoolkinderen en zijn er wat festiviteiten bj de hoogtijdagen, zoals kerst, oogst en de 'springparade'. Overigens hebben ze daar van subsidie nog nooit gehoord, alles wordt gerund door vrijwilligs en bekostigd door donaties. De beheerster was van Indiaanse afkomst en gaf ons na afloop haar telefoonnummer, voor het geval we nog hulp nodig hadden in Texas, zo aardig!
Hierna reden we naar Greenville, de 'katoenhoofdstad' van dit gebied. Net een uurtje voor sluitingstijd vonden we het katoenmuseum, wat de geschiedenis van de katoenteelt liet zien. Een ander gedeelte van het museum was gewijd aan Audy Murphy, een man hier uit de buurt, die de meeste militaire onderscheidingen van alle Amerikaanse militairen heeft gekregen, tijdens de tweede wereldoorlog. Hij werd daarna acteur en was songwriter. Heel spannend allemaal!
We konden niet meer voor het donker werd naar het volgende State Park rijden, dus kozen we de dichtsbijzijnde camperplaats, ook heel Amerikaans, veel grote auto's, nog grote campers en caravans en alleen maar verdord gras!
Vandaag gaan we via 'downtown' Greenville, via een prairiereservaat weer richting Dallas.
Morgen de eerste wedstrijd, allemaal Amerikaanse deelnemers, een Japanner en wij.... Zo leuk!
hoi hoi Gesien, geweldig om al die avonturen te lezen. Heel veel suc6 morgen. grtjes Johanna Midna&Link
BeantwoordenVerwijderen