donderdag 13 oktober 2011

Check!

De lijstjes worden aangevuld, het lijstje "mee" kan nooit in mijn koffer en het lijstje "doen" wordt alleen langer. Tijd dus voor eventjes rustig aan de computer, mijn laatste blog schrijven, voordat ik morgen vertrek.
Morgen is er weer een dag en die koffer komt vast wel gepakt mee naar Amerika.
Morgen is etappe één. Alle honden, die hier op dit moment in huis rondlopen, moeten weggebracht worden, behalve Luke, natuurlijk!
We hebben hier allereerst de beste en trouwste, bijna-tien-jarige, met een grote mond en héél klein hartje: Bas! Bas is mijn hoeder, mijn bewaker en mijn o zo slimme oudste Aussie. Bijna tien jaar geleden viel ik als een blok voor hem en dat was wederzijds. Met Bas heb ik álle hondensporten gedaan, die je maar kunt verzinnen. Zo zijn wij bij de dogfrisbeesport beland.
Dat bleek onze gezamenlijke passie. Gelukkig heeft Bas veel passies, nu hij wat ouder wordt, kan hij niet meer zo snel de frisbee vangen, maar zijn we heerlijk aan het Treibballen. Vrij vertaald: schapendrijven met grote gymnastiekballen. Daar komen we later nog wel eens op terug.
In ieder geval, Bas gaat naar Wilma. Wilma is al jaren een goede vriendin, wij hebben twee jaar geleden ons 15-jarig vriendinnenjubileum gevierd! Bas is daar thuis, hij mag zichzelf zijn en hij kent de routines. Kortom: heerlijk zo'n vertrouwd adres.
Verder hebben we nog Kate en Lucy. Zij zijn Border Collies en wonen gewoonlijk in Smilde. Hun baasjes waren twee weken weg, even uitrusten aan de andere kant van het Kanaal. Kate is de moeder van Lucy, maar dat weet ze vast zelf niet meer. Beide dames hebben hier ook een fijne vakantie gehad, met veel boswandelingen, Lucy heeft ook gefrisbeed, dan kan ze heel goed. Kate was net geopereerd aan haar knie, dus moest nog een beetje revalideren.
Alledrie de honden moeten dus even weggebracht worden, elk met zijn/haar eigen bagage. Daarnaast dus alles van Luke, varikennel, paspoort, bakjes, frisbees, ticket, KLM bellen: hij is al ingecheckt, gezondheidsverklaring bij de dierenarts halen, noem maar op!
En dan nog ik, paspoort, creditcard en een goed humeur! Ach, als die koffer niet aankomt, red ik me ook, dat hebben jullie al eerder kunnen lezen. Het is verbazingwekkend, hoe weinig een mens nodig heeft, maar toch, lijstjes, check, check, dubbelcheck!
Ik ga proberen vanuit Amerika berichtjes te posten, ik ben ook via facebook te volgen!
Ik heb er zo'n zin in........

Geen opmerkingen:

Een reactie posten